-
ทำดีไป...ก็ไร้ผล
สู้อดทน...จนเกินรับไหว
คืนกลับมา...คือความเสียใจ
เพิ่งรู้ว่า...ไม่มีใคร...รักเราจริง
หลอกใช้...ไปวันวัน
เยาะหยัน...กันทุกสิ่ง
หวังพึ่ง...หวังอุ่นอิง
กลับถูกทิ้ง...ไม่ใส่ใจ
ปีนี้...ยังเท่านี้
ปีต่อมา...จะเท่าไหน
คุณค่าของฉัน...ค่อยๆหายไป
จะดีต่อทำไม..ไม่ยุติธรรม
ขอแล้ว...เคยขอแล้ว
กลับหมดแวว...มานั่งขำ
จำไว้...นะจงจำ
ต้องระยำ...จะได้ดี
-
ท้อแท้...และไร้หวัง
หมดพลัง...จะสู้ไหว
ไม่รู้...อยู่เพื่อใคร
ทำไมทำไม...ไม่เอากู...ไปซะที
ฆ่าตัวตาย...ก็บาป
500 ชาติ...ถูกสาป...อยู่แบบนี้
คนรวย...เขาอยาก...อายุยืน...หมื่นๆปี
แต่คนไร้ค่า...คนนี้...มันอยากตาย
-
จุดจบ...คนพูดตรง
มันจบลง...เพียงเท่านี้
ขอบคุณ...ความหวังดี
ที่ไม่มี...ซึ่งจริงใจ
รอยยิ้ม...ที่เห็นกัน
ในทุกวัน...ใครสงสัย
ฝืนยิ้ม...อยู่ร่ำไป
แต่ภายใน...มันร้าวรอน
เก็บกด...และทนอยู่
เพราะมีผู้...คอยพร่ำสอน
ให้สู้...เหมือนอาทร
แต่ซับซ้อน...เกินหยั่งทัน
สาบแล้ว...ฉันขอสาบ
ใครหยาบ...รังแกฉัน
สิ่งหวัง...ต้องดับพลัน
เหมือนกัน...ดั่งฉันเจอ
-
ฉันยืนอยู่ตรงนี้....
ยืนยิ้มอย่างหวังดี...อยู่แบบนั้น
ห ล อ ก ตั ว เ อ ง ไ ป วั น วั น !
อยากรู้เหมือนกัน........
.....จะทนได้อีกนานเท่าไร?
ที่ทนยอมทุกวันนี้.....
เพราะอะไรดีๆที่เธอ "เคย" มีให้
หากแต่ไม่เหลือแล้ว..สิ่งที่ "ออกมาจากใจ"
ที่ทำลงไป......คือ ฝื น ทํ า !!
ฉันเป็นคนธรรมดา
ไม่ได้เป็นเทวา ช่างน่าขำ
เจ็บเป็น โกรธเป็น ในสิ่งที่เธอทำ
และเป็นคนทีเจ็บแล้วจำ.............
.........ไม่โง่ให้ใครทำซ้ำรอย!
ออกไปจากตรงนี้..จากชวิตฉัน
จบแล้วความฝัน ที่เคยอยากคว้าสอย
เหลือเพียงความเกลียดชัง ที่กำลังรอคอย
โอกาสเอาคืน "คนถ่อย"............
.......จำไว้...มึ-ต้องเจ็บไม่น้อยไปกว่ากู :)
-
เป็นแค่เศษธุลี...
ที่ถูกบทขยี้ อยู่ใต้เท้า
มีชีวิตอยู่ในโลกแห่งเงา
เป็นคนไม่มีใครเอา.....ไม่มี!!
เกินกว่าความอดทน
คนหนึ่งคน ไม่เอาอีกแล้วชีวิตนี้
พอเหอะ! อยู่ไปก็ไม่มีอะไรดี
คนค่าไม่มี ทำอะไรดีๆ ก็ยังดูโง่งม!!!
พระเจ้าที่อยู่บนฟ้า
คงมองไม่เห็นค่า...ชีวิตผม
กับอีแค่หนึ่งในล้านบนโลกใบกลม
ไม่มีค่าความเหมาะสม........
.......ให้คน "อยู่สูง" ก้มลงมามอง!!!
-
ทำดี ไม่ได้ดี
ยากหลีกหนี ลี้หลีกเร้น
หลักยึด ดังปักเลน
ย า ก ห ลี ก เ ร้ น ไ ร้ พึ่ ง พิ ง
ทำดี ดันเกิดเด่น
ถูกเพ่งเล็ง ดังผีสิง
สรรสร้าง สิ่งติติง
ทุ ก ทุ ก สิ่ ง ใ ส่ ร้ า ย ม า
ไร้หวัง ความสงบ
ผลกระทบ ที่ตามมา
สุดท้าย ต้องเหนื่อยล้า
วั น เ ว ล า ส ร้ า ง ค ว า ม ดี
[/font]