รวมกลอนเพราะๆ
Poem ระเบียงกลอน => กลอนน้อยใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: ใบตองอ่อน ที่ ตุลาคม 19, 2012, 04:36:14 pm
-
ด้วยความหมองรันทดและหดหู่
ต้องทนอยู่สู้ไปอย่างไร้ขวัญ
น้ำตาร่วงในอุราเศร้าจาบัลย์
สิ่งที่ฝันก็รู้อยู่แต่ผู้เดียว
ได้แต่คิดฝันไปไม่รู้จบ
อยากจะพบเพื่อนแท้คอยแลเหลียว
ซมซานหาจะมีไหมใครคนเดียว
ที่จะเกี่ยวหัวใจไว้ผูกพัน
กลางความหม่นอ้างว้างอย่างเดี๋ยวนี้
อยากจะมีเพื่อนใจไว้ปลอบขวัญ
เพียงสบตายิ้มให้เข้าใจกัน
คือรางวัลหนึ่งน้อยที่คอยรอ
-
กลางความหม่นอ้างว้างอย่างเดี๋ยวนี้
อยากจะมีเพื่อนใจไว้ปลอบขวัญ
เพียงสบตายิ้มให้เข้าใจกัน
คือรางวัลหนึ่งน้อยที่คอยรอ
มาปลอบเพื่อนจากความเศร้ายามว้าเหว่
อาจหมดความสวยเก๋ยามเหงาหงอย
ดูท่าทางคงซมซานมาไม่น้อย
นั่งพักดื่มน้ำเย็นหน่อยท่าจะดี