(http://i570.photobucket.com/albums/ss143/rakleklek_2009/1_1115_57.jpg)
(เขียนเล่าโดยมิได้เคร่งครัดมาตรฐานกลอน๘)
๐ ในครั้งนั้น.." พระเจ้ากรุงศรีสัตนาคนหุต "-
แห่งนคเรสเวียงจันทร์ก็เร่งรุด..ส่งสาสน์
แด่พระเจ้าอังวะ..หมายมั่นว่าบรรณาการ
ความว่า..พระยาตากอาจหาญแข็งข้อ
๐ จะกอบกู้อโยธยาคืนมาใหม่
แลตั้งตัวเป็นใหญ่..มิได้ขอ
ทั้งซ่องสุมไพร่พลลําเรียง..ไว้เพียงพอ
นัยว่า..จัก-รอการทวงคืน
๐ พระเจ้าอังวะ..มิใคร่ปักใจนัก
อโยธยาแตกหัก..จมเสียงสะอื้น
มีฤๅ..คมดาบ,คมทวนจะด่วนฟื้น
จะหยัดยืนเยี่ยงใด..ที่ไหนแรง
๐ จึง..แมงกี้มารหญ่า-
เจ้าเมืองทวายรับบัญชา..ยาตตราแบ่ง-
จัดทัพตรวจอโยธยา..ให้รู้ดํารู้แดง
หากผู้ใดกําแหง..จงปราบปราม
๐ พระยาทวาย..สั่งโปมัง..ยังทัพหน้า
พร้อมสามพันชีวาไพร่พล..ว่าล้นหลาม
เคลื่อนเข้าทางไทรโยคโดยพลันมิครั่นคร้าม
ผ่านโมงยามถึงบางกุ้งก็มุ่งล้อม
๐ พระเจ้าตากรับข่าวศึก..ให้นึกยินดี
โปรดให้พระยามหามนตรี...เตรียมตะล่อม
โดยทัพเรือร้อยลําเทียบ..ให้เพียบพร้อม
สุวรรณพิชัยนาวาก็น้อม..ถวายงาน
๐ จึงล่องลัด..มาทางคลองบางบอน
สู่คลองสุนัขหอน..อย่างกล้าหาญ
ถึงลุ่มนํ้าแม่กลอง..ก็หมายวันประจัญบาน
บางกุ้งมิอาจต้าน..หากนานไป
๐ จึงเปิดศึกสัปยุทธ์อาวุธสั้น
ควงดาบแทง-ฟันสนั่นไหว
แมงกี้มารหญ่าเกินการจะต้านไว้
เจ้าเมืองทวายก็ถูกไล่..จนแตกกอง
๐ ต่างไชยโยเมื่อกํา..ชัยชํานะ
มิเสียที ที่เสียสละ..เลือดผอง
ค่ายบางกุ้งก็ล่วงผ่านลานประลอง
อนุสรณ์เลือดนอง...สมุทรสงคราม
.........
ขอบคุณภาพประกอบจากInternet