รวมกลอนเพราะๆ

Poem ระเบียงกลอน => งานประพันธ์กาพย์,โคลง,ฉันท์ => ข้อความที่เริ่มโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:30:07 am

หัวข้อ: การแสดงโขน รามเกียรติ์ ตอน พาลีสอนน้อง
เริ่มหัวข้อโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:30:07 am

http://www.youtube.com/watch?v=yMgQusVz9mc

http://www.youtube.com/watch?v=xePvudFZoRo

http://www.youtube.com/watch?v=9hZTaypoMx4

หัวข้อ: Re: การแสดงโขน รามเกียรติ์ ตอน พาลีสอนน้อง
เริ่มหัวข้อโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:32:53 am

http://www.youtube.com/watch?v=ae0Ul9Q7QIo

http://www.youtube.com/watch?v=0M9D80FXxPs

http://www.youtube.com/watch?v=g25978fMmfY

หัวข้อ: Re: การแสดงโขน รามเกียรติ์ ตอน พาลีสอนน้อง
เริ่มหัวข้อโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:34:31 am

http://www.youtube.com/watch?v=uXypJpAYgb4

http://www.youtube.com/watch?v=ZTZxol7j6wY

http://www.youtube.com/watch?v=ohb9eyNtQJg

หัวข้อ: Re: การแสดงโขน รามเกียรติ์ ตอน พาลีสอนน้อง
เริ่มหัวข้อโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:35:40 am

http://www.youtube.com/watch?v=xswESdfH0TI

http://www.youtube.com/watch?v=t9aWlbN8wbo

http://www.youtube.com/watch?v=DVRrT8EmVHA

หัวข้อ: พาลีสอนน้อง-รัชกาลที่ 1
เริ่มหัวข้อโดย: ดินหญ้ากาช้ำ ที่ กันยายน 04, 2011, 12:41:27 am

 พาลีสอนน้อง-รัชกาลที่ 1
เมื่อนั้น
ลูกท้าวหัสนัยน์เรืองศรี
ได้ฟังพระราชวาที
ขุนกระบี่พิศทั่วกายา

เห็นรูปดาบสนั้นกลับกลาย
เป็นองค์นารายณ์นาถา
ให้เศียรพองสยองโลมา
ด้วยกลัวเดชาพระทรงฤทธิ์

จึงนิ่งระลึกตรึกไป
ก็คิดได้ว่าตัวทำผิด
อันกายอินทรีย์ชีวิต
ถึงพรหมลิขิตเข้าวันนี้

กรหนึ่งนั้นกุมพระแสงศร
กรหนึ่งประณตบทศรี
ทูลว่าตัวข้าพาลี
โทษมีเหมือนดั่งพระบัญชา

บุญน้อยไม่ได้ฉลองบาท
พระตรีภูวนาถนาถา
ขอฝากสุครีพอนุชา
องคตลูกข้าพานร

กับศรีหนุมานหลานรัก
ดารานงลักษณ์สายสมร
แสนสนมโยธาประชากร
ภูธรจงได้ปรานี ฯ

ฯ ๑๒ คำ ฯ

เมื่อนั้น
พระสี่กรทรงสวัสดิ์รัศมี
ได้ฟังพระยาพาลี
จึ่งมีบัญชาตอบไป

ดูกรเจ้ากรุงขีดขิน
ลูกอินทร์ผู้มีอัชฌาสัย
ตัวเราก็คิดอาลัย
หวังว่าจะให้สถาวร

จะขอโลหิตสักกึ่งหยาด
บูชาพรหมาสตร์แสงศร
ล้างคำสาบานของพานร
ให้สิ้นโทษกรณ์ที่มีมา

ตัวท่านจะได้เสวยสุข
แสนสนุกสำราญไปภายหน้า
แต่แผลจะติดกายา
เท่าเส้นผมผ่าได้เจ็ดที ฯ

ฯ ๘ คำ ฯ

เมื่อนั้น
พระยาพานรินทร์เรืองศรี
จึงสนองบัญชาพระจักรี
ข้านี้ก็นับว่าเป็นชาย

ประกอบยศศักดิ์สุริย์วงศ์
เผ่าพงศ์อมรินทร์เรืองฉาย
จะไว้แผลกับตัวนั้นกลัวอาย
เทวาทั้งหลายจะไยไพ

กรรมแล้วก็สู้วายปราณ
จะให้อัประมาณกระไรได้
ขอบังคมลาภูวไนย
ไปยังสวรรค์ชั้นฟ้า

ฯ ๖ คำ ฯ โอด

ครั้นเสร็จซึ่งลาพระสี่กร
วานรเศร้าโทมนัสสา
จึ่งสั่งสุครีพอนุชา
พี่จะลาสิ้นชีพชนมาน

เจ้าจะอยู่เป็นข้าพระทรงจักร
จงพิทักษ์รักษากันอาหลาน
หมั่นเฝ้าเช้าเย็นเป็นนิจกาล
อย่าเกียจคร้านแต่ตามอำเภอใจ

สิ่งใดพระองค์จะตรัสถาม
อย่าเบาความเพ็ดทูลแต่โดยได้
อย่าแต่งตัวโอ่อวดพระทรงชัย
ที่ในพระโรงรัตนา

หมอบเฝ้าอย่าก้มอย่าเงยหงาย
อย่าเตร่ตร่ายเหลือบแลซ้ายขวา
พระที่นั่งบัลลังก์อลงการ์
อย่าฝ่าฝืนขึ้นนั่งอิงองค์

อันฝูงพระสนมนางใน
อย่าผูกจิตพิสมัยใหลหลง
จงภักดีต่อใต้บาทบงสุ์
อย่าทะนงว่าทรงพระเมตตา

แขกเมืองอย่าบอกความลับ
อย่าสนิทคำนับคบหา
อันรางวัลให้ปันเสนา
อย่ามีใจฉันทาทัดทาน

แม้นกริ้วโกรธลงโทษผู้ใด
อย่าใส่ใจยุยงจงผลาญ
อย่าโลภลักราชทรัพย์ศฤงคาร
พระบรรหารสิ่งใดจงจำความ

อาสาเจ้าตนจนตัวตาย
จึ่งนับว่าเป็นชายชาญสนาม
เจ้าจงจำคำทำตาม
ก็จะจำเริญความสวัสดี

สอนน้องสิ้นเสียงสิ้นสั่ง
สิ้นกำลังสิ้นฤทธิ์กระบี่ศรี
วางศรให้ปักอินทรีย์
สิ้นชีวีไปเกิดในวิมาน ฯ

ฯ ๑๘ คำ ฯ โอด

http://www.kruamas.com/html/death/grief/2-20.html (http://www.kruamas.com/html/death/grief/2-20.html)