หัวข้อ: กลบทกบเต้นต่อยหอย/จินดามณี

[ดินหญ้ากาช้ำ]

กลบทกบเต้นต่อยหอย มีรูปแบบเหมือนกลอนสุภาพ แต่ละวรรคมี ๙ พยางค์
และมีสัมผัสอักษรภายในวรรค โดยพยางค์ที่ ๑ สัมผัสกับพยางค์ที่ ๔
พยางค์ที่ ๒ สัมผัสกับพยางค์ที่ ๕ และพยางค์ที่ ๓ สัมผัสกับพยางค์ที่ ๖

ตัวอย่างจากหนังสือจินดามณี ฉบับหมอบรัดเล คัดมาโดยคงลักษณะการเขียนคำแบบเดิมไว้
 
คิดยิ่งแสนแค้นยิ่งศรเสียบทรวงหมอง
เหตุมัวรักษหักไม่รู้ถึงทำนอง       
ไม่หวังหน่ายหมายว่าน้องน้ำใจเดียว

คู่สนิทคิดเสน่หถนอมนัก       
ไม่นึกร้างหมางในรักษแต่สักประเดี๋ยว
แท้ว่าซื่อถือว่าสัตยชัดจริงเจียว       
นานรู้สึกนึกรู้เสียวสิเสียการ

สมเหมือนคำซ้ำเหมือนข้อบุราณว่า       
โฉดหลงเนื้อเชื่อหลงหน้าสัตรีหวาน
ใจของหญิงจริงคงยับอับประมาน       
ปราชมักเทียบเปรียบเหมือนธารชลาไลย

ถ้าภอมีที่ผู้มาว่ากำขาว                
คำที่กล่าวข่าวที่กลั่นนั้นเชื่อได้
จัดว่าหญิงจริงว่าอย่าให้เชื่อใจ       
แน่จะกลับนับจะไกลต้องเกลียดกลัว

แม้นจงรักษมักจะร้างพลันจางจืด
ดูเร็วเหมือนเดือนแรมมืดขมุกขมัว
ช่างสิ้นเยื่อเชื้อสิ้นใยโอ้ใบบัว       
เลื่องออกชื่อฦาออกชั่วกลาปา

ชื่อก็สมชมก็สาแก่ใจสิ       
เข็ดไม่รอฃอไม่ริไปวันน่า
รักษสนิทผิดสนัดตัดตำรา       
จดทั้งหน้าจ่าทั้งนามแต่นี้ไป

จนสามภพจบสูญพื้นนภากาศ       
ม้วยสิ่งชื่นหมื่นแสนชาติไม่ฃอใกล้
สูญทั้งดินสิ้นทั้งดวงอโณไทย       
เมรุใหญ่ไหม้รยำเป็นฝุ่นฟอน

แห้งเหือดสายหายเหือดแสงชลาสินธุ       
โลกย่อมสร้างล้างย่อมสิ้งอาไลยสมร
ขาดฃอเกลียดเคียดฃอไกลไม่อาวร       
จนนครจรในเขตรมรรคคัญญาณ

สำนวนกล้ำสำเนากลอนอักษรเต้น       
หวังยืดไปไว้อย่างเปนบันทัดถาน
กลางวรรคซ้อนขวางซ้ำคำวิจารณ       
นามขนานเข้าอีกน่อยต่อยหอยเอย

ที่มาจาก http://creative.pinionteam.net/pinionblack/?p=205

แต่งสีไม่ไหว ร้อนหงุดหงิด 555+