เจ้ากระต่าย.........คิดหมายจันทร์.............นั้นคงยาก
แสนลำบาก.........แต่อยากไป.................ให้ถึงฝัน
ฝันอยากได้..........เคียงคู่.....................อยู่กับจันทร์
แต่ความจริง..........เจ้านั้น....................อยู่ห่างไกล
e037 e037 e037 e037
เจ้ากระต่าย...........ไม่ท้อใจ....................หาวิธี
สอบถามดู.............ก็ได้รู้......................พอมีหวัง
จึงทำตาม..............วิธีที่......................เค้าแนะนำ
เดินทางไป............เร็วพรรณ..................สุวรรณภูมิ
e027 e027 e027 e027
ไม่นานนัก.............เครื่องบิน.................ก็บินขึ้น
กระต่ายยิ้ม............กุ้มกิ่ม.....................ยีงฟันขาว
เพราะได้เห็น..........จันทร์เต็มดวง............สุกสกาว
กระต่ายขาว...........แสนซึ้ง..................สุดปลื้มใจ
e030 e030 e030 e030
ทันใดนั้น............กระต่ายสั่ง.............ให้กัปตันเอาเครื่องจอด
กระต่ายบอก..........ฉันจะลง...............ตรงจันทร์เจ้า
นี่ก็คือ................จุดหมาย.............ปลายทางเรา
กัปตันบอก........นั้นเจ้า.............เชิญโดดลง
e044 e044 e044 e044
กระต่ายขาว.........ใจร้อนผ่าว.........ไม่รอช้า
กระโจนไป..........เคว้งคว้าง..........กลางนภา
ตกลงมา.............ดังอั้ก...............คอหักตาย
e030 e030 e030 e030
เจ้ากระต่าย...........รู้สึกตัว..........สะดุ้งตื่น
ลุกขึ้นยืน...........มองเวลา..........ปาไปบ่าย
ต้องรีบไป..........ซื้อแครอท........เดี๋ยวตลาดวาย
ถ้าอดกิน............ลงแดงตาย.........อดชมจันทร์
e037 e037 e037 e037
5555555555555555555+++++++5555+55+5+5+5