แม้กายห่างมิว่างเว้นใจเป็นห่วง
ยิ่งไกลเจ้ารักยิ่งเพิ่มเติมแดดวง จำลาล่วงเพื่อสืบสานงานร้อยกรอง
ย้อนรอยท่านสุนทรภู่ครูของชาติ ตามนิราศพระประธมคำคมคล่อง
รู้ร่ายเรียงเคียงคำถูกทำนอง รวมพี่น้องนักกวีต่างที่มา
ย่างรั้วโดมประโลมธรรมประจำจิต ให้หวนคิดสะท้อนภาพคราบตัณหา
เกิดแบ่งแยกแตกต่างสร้างน้ำตา ไม่หันหน้าปรึกษากันอย่างวันวาน
ล้อรถเลื่อนเคลื่อนคลาพาใจเศร้า บางกอกน้อยคลองเก่าเคยเล่าขาน
วัดไก่เตี้ยงดงามตามตำนาน ล่วงเลยผ่านกาลเวลาเป็นป่าปูน
มองเห็นบ้านหลังใหญ่ในนากว้าง ถูกจัดวางอย่างโดดเด่นตั้งเป็นศูนย์
แต่ก่อนเก่าเกษตรกรรมเจิดจำรูญ กลับเพิ่มพูนมลพิษเข้าจิตตน
แล้วมุ่งตรงเข้าวัดลานตากฟ้า ลงนาวาชมฝั่งคลองมิหมองหม่น
ผ่านเห็นตอซากเหลืออู่เรือยนต์ ผ่านผู้คนต่างวิถีที่มากมาย
ผ่านปากน้ำคูคลองสองฝั่งฟาก ปานจะฝากรักเจ้าดั่งใจหมาย
ผักบุ้งบัวผักตบกลบหวังชาย ลอยกั้นสายคงคาพาอกตรม
เห็นศาลเจ้าชี้ชัดศรัทธาพุทธ ผ่องพิสุทธิ์ก่อเกิดประเสริฐสม
จีนพม่าลาวไทยได้ชื่นชม ยึดเป็นร่มพระธรรมนำจิตใจ
ลอดสะพานเสาวภาครวญหาเจ้า เคยพะนอคลอเคล้าเอาใจใส่
มาวันนี้พี่แรมร้างอยู่ห่างไกล เห็นคู่อื่นยืนใกล้ใจแทบพัง
เรือเทียบท่า ณ วัดกลางบางแก้ว จิตแน่แน่วสานต่อก่อความหวัง
สร้างสรรค์ค่าภาษาไทยให้จีรัง ด้วยพลังศรัทธากล้ากวี
พระปฐมเจดีย์คือที่หมาย ฟังบรรยายครบกระบวนอย่างถ้วนถี่
พญาพานพญากงองค์เจดีย์ ณ? ตรงนี้ประวัติศาสตร์ชาติจารึก
ร่องรอยร้าวของชีวิตลิขิตเห็น ทุกประเด็นหยิบยกตกผลึก
กตัญญูรู้ผิดจิตสำนึก ตริตรองตรึกบาปบุญคุณค่าคน
ชมพระพุทธรูปสถูปสง่า แรงศรัทธาอธิษฐานบันดาลผล
สักการะศักดิ์สิทธิ์ยิ่งมิ่งมงคล สถิตมั่นปลอบขวัญชนพ้นภัยพาล
แล้วมุ่งต่อพิพิธภัณฑ์พระปฐม ศูนย์สะสมส่งเสริมสร้างสืบสาน
เห็นแก้วแหวนโอ้น้องเจ้าพี่เศร้านาน หวนวันวานถักสร้อยใจให้กานดา
พักทานข้าวเติมแรงกายจุดไฟฝัน พระราชวังสนามจันทร์อันโอ่อ่า
คือที่หมายรวมใจไทยศรัทธา ได้ศึกษาเยี่ยมชมสุขสมจินต์
ชมย่าเหลพี่เหว่ว้าเพ้อหาเจ้า เคยแนบเนานวลน้องมิหมองหมิ่น
พระพิฆเนศบูชากราบฟ้าดิน ขอชีวินก้าวไกลไม่เลื่อนลอย
แล้วเดินทางต่อไปไม่ยั้งหยุด แรงกายทรุดแต่แรงใจไม่เคยถอย
พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้งพึงย้อนรอย รินรสถ้อยสักการะพระสุนทร
ชื่นชมค่าประติมากรรมล้ำสมัย ศาสตร์ศิลป์ไทยละไมละเมียดละเอียดอ่อน
ทุกรูปปั้นท่วงท่าเลิศอาภรณ์ ดั่งงามงอนยอดรักหวังภักดี
ยี่สิบปีหุ่นขี้ผึ้งซาบซึ้งจิต เป็นมิ่งมิตรงานกลอนอักษรศรี
การต้อนรับประทับใจเปี่ยมไมตรี ยุวกวีสานสายใยมอบให้กัน
เป็นต้นทุนคุณค่าภาษาชาติ จบนิราศร้อยเรียงเสียงสวรรค์
แม้จากลาห่างไกลใจผูกพัน ขอสร้างสรรค์สืบสานงานกลอนเอย