b5 เรื่อง หากแม้น...ฉันยอมฟัง b5
คุณไม่เคย...เข้าใจ...ความหวังดี/ดินหญ้ากาช้ำ
เงียบไปที...รำคาญ...ฉันไม่สน/เสียงกระซิบ
ทั้งๆที่...ฉันคนนี้...เฝ้าเปรอปรน/ดินหญ้ากาช้ำ
สุดจะทน...เรื่องมาก...อะไรกัน/เสียงกระซิบ
ทำทุกอย่าง...เพื่อคุณ...มาตลอด/ดินหญ้ากาช้ำ
เธอจะสอด...ทำไม...เรื่องของฉัน/เสียงกระซิบ
ขอโทษนะ...ที่สอด...เรื่องสำคัญ/ดินหญ้ากาช้ำ
รู้อย่างนั้น...ทีหลัง...อย่าทำเลย/เสียงกระซิบ
ต่อไปนี้...จะไม่มา...กวนใจอีก
จะขอหลีก...ทางคุณ...มาเฉย-เฉย
ถ้าหากทำ...ให้ใจ...คุณเสบย
จะไม่มา...เอื้อนเอ่ย...ให้รำคาญ/ดินหญ้ากาช้ำ
ขอบคุณมาก...ไม่ต้องมา...ให้เห็นหน้า
ทีหลังอย่า...มองฉัน...หน้าสงสาร
และไม่ต้อง...นึกถึง...เรื่องวันวาน
จะเจ้ากี้...เจ้าการ...ไปทำไม/เสียงกระซิบ
ที่ทำไป...ด้วยรัก...คุณทั้งสิ้น
ใช่ต้องการ...หักบิ่น...สัมพันธ์ใคร่/ดินหญ้ากาช้ำ
พูดทำไม...จะไปไหน...ก็รีบไป
ไม่ต้องมา...ใกล้ใกล้...เงียบซักที/เสียงกระซิบ
คงไม่เคย...เลยซิ...ที่จะรัก
นอกจากการ...หาญหัก...กันอย่างนี้/ดินหญ้ากาช้ำ
เมื่อไหร่...เธอจะเงียบ...แม่ตัวดี
หรือจะให้...พี่นี้...ใช้กำลัง/เสียงกระซิบ
กล้ำกลืนก้อน...แข็ง...ๆ...ที่จุกคอ
อำลาพ่อ...ใจโหด...กลบความหลัง
เดินน้ำตา...นองหน้า...ล้าชีวัง
หมดสิ้นหวัง...รักหวาน...ซ่านอุรา/ดินหญ้ากาช้ำ
ปิดประตู...ดังปั้ง...ขับไล่ส่ง
จะไปสง...สารอะไร...กันนักหนา
ผู้หญิงมัน...หาได้...ทุกเวลา
และจะมา...คิดมาก...ทำไมเรา/เสียงกระซิบ
เดินซึมเซ่อ...เหม่อลอย...มาบนตึก
ด้วยอาการ...สะอึก...สะอื้นเศร้า
แล้วทิ้งร่าง...สิ้นหวัง...ลงแนบเนา
กับพื้นปูน...ถิ่นเขลา...ของชะตา/ดินหญ้ากาช้ำ
รู้ข่าวว่า...หญิงที่ชอบ...ร้ายอย่างนี้
คนดีดี...เราทิ้ง...ทำไมหนา/เสียงกระซิบ
วิ่งออกไป...ตามเจ้า...โฉมกานดา
พบเพียงร่าง...ไร้วิญญา...น้ำตาคลอ/ดินหญ้ากาช้ำ
น้ำตาไหล...ด้วยใจ...แสนอ้างว้าง
เรื่องต่างๆ...ที่ทำให้...ไม่ได้ขอ
ส่วนตัวเรา...ทำไมไม่...รู้จักพอ
ให้เธอรอ...คำว่ารัก...แค่คำเดียว/เสียงกระซิบ