หัวข้อ: คนละท่อนละครกลอน

[ดินหญ้ากาช้ำ]

พี่จากไป...ไกลลับ...ไหนกลับมา/ดินหญ้ากาช้ำ
โถน้องยา...ก็พี่ลืม...มือถือไว้/หนูขนทอง
พี่กลับมา...เอาแล้ว...ก็กลับไป/คีตะวรรณ
มือถือเหรอ...น้องให้...ชายอีกคน/ดินหญ้ากาช้ำ

ให้ได้ไง...นั่นไอโฟน...รุ่นล่าสุด/หนูขนทอง
พี่ต้องขุด...ตังค์มาซื้อ...ตั้งสามหน/คีตะวรรณ
อยากตีจาก...หายหน้า...อย่าอ้างจน/ดินหญ้ากาช้ำ
แม่หน้ามน...อย่าบิดเบือน...ประเด็นไป/หนูขนทอง

แล้วเจ้าหล่ะ...ทำไม...ยังอยู่นี่/คีตะวรรณ
อารมณ์ดี...จึงอยู่...มิไปไหน/ดินหญ้ากาช้ำ
แล้วไอโฟน...ของพี่เล่า...จะทำไง/คีตะวรรณ
เอาไปให้...ใครไม่รู้...หรือชู้เธอ/หนูขนทอง

ชู้ที่ไหน...อย่ามามั่ว...อย่ามาเหมา/ดินหญ้ากาช้ำ
ก็แฟนเก่า...แอบนัดพบ...ยามพี่เผลอ/หนูขนทอง
คลาดนิดเดียว...เร็วกว่านี้...พี่คงเจอ/คีตะวรรณ
ลืมแล้วเหรอ...ว่าคุณ...ทิ้งฉันไป/ดินหญ้ากาช้ำ

ทิ้งอะไร...ก็ประชุม...มันเสร็จช้า/หนูขนทอง
ก็รีบมา...กลัวว่าเธอ...จะไปไหน/คีตะวรรณ
ตั้งเดือนกว่า...เนี่ยนะ...สุดทำใจ/ดินหญ้ากาช้ำ
ที่พี่ไป...ประชุมนั่น...มันต่างแดน/หนูขนทอง

เจ้าคงไม่...อยากรู้...ว่าที่ไหน/คีตะวรรณ
คงจะไกล...พอที...จะควงแขน/ดินหญ้ากาช้ำ
ควงอะไร...ที่พี่ไป...มันแร้นแค้น/หนูขนทอง
แม้แต่แฟน...ซักคน...ยังไม่มี/คีตะวรรณ

เรขาแสน...สุดสวย...เพียงหนึ่งคน/ดินหญ้ากาช้ำ
พี่ก็ยัง...สับสน...จนตอนนี้/คีตะวรรณ
สับสนว่า...จะเลือก...ข้างไหนดี
ใช่ไหมพี่...อย่าเลย...น้องรู้ทัน/ดินหญ้ากาช้ำ

เจ้าอย่าคิด...เช่นนั้น...เลยคนดี
ถ้าพี่คิด...ไม่ดี...ให้เป็นหมัน/คีตะวรรณ
ขอให้ฟ้า...ดินได้...โปรดลงทัณฑ์
พิสูจน์กัน...ว่าจะ...อยู่หรือตาย/ดินหญ้ากาช้ำ

โถๆๆ...คนดี...อย่าหนีหน้า
โกรธใครมา...พี่จะปลอบ...เจ้าให้หาย/คีตะวรรณ
เอาเป็นว่า...ครั้งนี้...ไม่วางวาย
แต่ต่อไป...เรื่องสบาย...จะไม่มี/ดินหญ้ากาช้ำ

แค่ประชุม...เนี่ยนะ...ต้องโกรธกัน
อย่าเพิ่งควัน...ออกหู...นะยาหยี/คีตะวรรณ
สักคำบอก...เคยไหม...พ่อคนดี
นอกจากหนี...ไปอย่าง...ไม่พูดจา/ดินหญ้ากาช้ำ

ขอโทษจ้า...วันนั้น...พี่มันรีบ
เหมือนโดนถีบ...ออกไป...ด้วยท่อนขา/คีตะวรรณ
จะลองเชื่อ...อีกครั้ง...ถูกบัญชา
สุดจะอ้า...ปากเถียง...นายได้ทัน/ดินหญ้ากาช้ำ

แล้วมือถือ...ของข้า...เล่าอยู่ไหน
เจ้าเอาไป...ให้ใคร...หรือหลอกฉัน/คีตะวรรณ
บอกแล้วไง...ให้ชาย...คนสำคัญ
ข้อหาที่...คุณทิ้งกัน...ลืมหรือไง/ดินหญ้ากาช้ำ

แล้วคนนี้...ไม่มีค่า...บ้างเลยหรือ
ถึงได้ให้...มือถือ...ให้ถึงไหน/คีตะวรรณ
หวงมากหรือ...มือถือ...ที่ให้ไป
เทียบกับใจ...ของฉัน...ที่ร้าวรอน/ดินหญ้ากาช้ำ

เปล่าหวงหรอก...มือถือ...แค่เครื่องเดียว
กลัวเสียเที่ยว...ที่ผ่อน...จ่ายไปก่อน/คีตะวรรณ
เลิกทวงฉัน...ฉันก็...จะเลิกงอน
แล้วจะถอน...คำแช่ง...ที่กล่าวไป/ดินหญ้ากาช้ำ

ไม่ได้ทวง...เลยนะ...ไม่ได้ทวง
ก็แค่ห่วง...เลยถาม...ว่าอยู่ไหน/คีตะวรรณ
จบไหมล่ะ...ถ้าจบ...น้องเข้าใจ
ว่าพี่ไกล...เพราะงาน...อย่างแท้จริง/ดินหญ้ากาช้ำ