....พ่อเฒ่า แกเล่าให้ฟัง..(ตอนคงกระพัน)
เรื่องราวของคุณตาที่ท่านได้เจอพี่น้องท้องเดียวกันทะเลาะกันถึงขั้นหมายชีวิต
ผู้น้องโดนผู้พี่แทงด้วยมีดท้องครกเข้าชายโครงหลายครั้งจนฟุบสลบไป ผู้พี่จึงได้หนีไป
คุณตาได้เข้าไปช่วย และดูว่าได้รับบาดเจ็บยังไงบ้าง แต่แปลกใจที่เห็นเพียงรอยเสื้อขาด
เท่านั้น ปฐมพยาบาลจนผู้รับบาดเจ็บตื่น ความว่า แกบูชา แขวนเหรียญของหลวงพ่อกลิ่น
วัดเขาพระบาท อ.เชียรใหญ่จ.นครศรีธรรมราชเท่านั้น
ถือเป็นเรื่องแปลกที่คุณตาได้เจอและเล่าต่อมาให้ผมได้ฟัง
บทกล่อนที่แต่ง ถ้าอ่านเป็นกลอนโนรา จะน่าฟังทีเดียว
แรกฉานยังบ่าวบ่าวยังได้กร้าวแข็ง
เคยใช้แรงในงานหนักไม่ว่าสักเพียงไหน
แต่เมื่อยามเสร็จสิ้นงานมันผ่านพ้นไป
ได้อาศัยหลาข้างทางพักลงวางกาย *หลา=ศาลา
พอได้หย่อยวานนั่งตั้งสักครู่ *หย้อย= ผ่อน *วาน=ก้น
ได้ยินเสียงฉาวฉู่มาดังมาแต่ป่าหวาย
เห็นพี่น้องต้องทะเลาะกันชาติเราะร้าย
คนพี่หมายเฉียงกับขวานให้กบาลมันพัง *เฉียง= ผ่า.จาม
คนน้องรัดปัดปล้ำหมายว่าให้พี่คลายโกรธ
กลับไปสร้างพิโรธผิดกับที่ได้คิดหวัง
ฝ่ายพี่ชายนึกไม่หนัดแล้วซัดขวานลงตั้ง *หนัด=ถนัด
แล้วจึงพลั้งถลาล้มก้มคลุกคลาน
นึกขึ้นได้ชาวเอวเหน็บอ้ายคลก *ชายเอว=ริมสะเอว *อ้ายคลก=มีดพกทางใต้
ที่เคยได้เหน็บพกไว้คุ้มอกฉาน
ปราดจากฝักปักพุงหมายมุ่งฆาตการ
มุ่งสังหารผู้น้องที่คลานตามท้องมา
ว่าผู้น้องโดนเต็มชายโครงถึงโลงแน่
เพราะคมแท้มีดเหน็บที่ได้เก็บสังหาร์
คนน้องถึงกับสิ้นสติลมจมพนา
ให้คลาดคลาพี่หนีลับไปกับสายลม
ฉานเข้าแลแค่รู้สึกนึกถึงตายแล้ว
โอ! คุณแก้ว แม่แก้วบุญยังมาถม
รอดเหลือเชื่อได้หวุดหวิดจากปลายมีดที่แหลมคม
ขอพนมมือสาธุขึ้นอนุโมทนา
จนได้ปัดพัดเป่าจนว่าเขาตื่น
กะพอฟื้นจึงได้เอ่ยถามความปุจฉา
ว่าสูนับถือครูบาใดแต่ไหนมา
โอ้นิจจาไม่ได้กินรอดสิ้นฟันแทง
เขาบอกว่าถือแต่เหรียญพ่อท่านกลิน
เคยได้ยินชื่อก่ายกองคงไม่ต้องแหลง
วัดเขาบาทเชียรใหญ่นับถือกันไปไกลแรง
เรื่องฟันแทงคงกระพันนั้นแน่นอน
ฉานเคยเห็นจริงแท้แน่วันนั้น
ได้เล่ากันปากต่อปากยากผันผ่อน
พระเกจิดีจริงยอดสิงห์เมืองนคร
ขอจบตอนคงกระพันเท่านั้นเอย......