หัวข้อ: กลอนบทละคร เรื่อง คู่กัดสะท้านภพ ตอน ซานต้าจำเป็น

[รอยทราย]

137
สามทหารผู้เชี่ยวชาญชำนาญยุทธ
ต่างรีบรุดไปรายงานความคืบหน้า
ภารกิจที่พวกเขาได้รับมา
กลับล่าช้าเพราะอวี้ถังหนีรอดไป
138
ฮ่องเต้รับรายงานความล้มเหลว
?ทหารเลว...ฝีมือไม่เอาไหน
แค่คนเดียวจับไม่ได้หรืออย่างไร
รีบไสหัวออกไป...ตามล่ามัน!?
139
สิ้นคำสั่งสามทหารกราบทูลลา
รุดออกจากวังหน้าอย่างหวาดหวั่น
ใจหนึ่งขยาดกลัวโทษฑัณฑ์
อีกใจนั้นก็กลัวหนูมหันตภัย
140
หมิงจูยืนดักรอสามทหาร
ที่กำลังงุ่นง่านเครียดงานใหญ่
?พวกเจ้าได้ข่าวมาว่าอย่างไร?
คุณชายไป๋อยู่ที่ใด...รีบบอกมา?
141
?คะ คือ..คือว่าองค์หญิงเจ็ด?
?อย่าหมกเม็ด...โทษฑัณฑ์ยิ่งหนักหนา?
หมิงจูข่มขู่ด้วยแววตา
?ไป๋ฟู่หม่าค้างแรมกับหญิงงามเมือง
142
นางเป็นอันดับหนึ่งในตอนนี้
อาศัยที่หอว่านฮวาชื่อลือเลื่อง
มีนามว่า หลี่ปิงปิง ผิวรองเรือง
คนทั่วเมืองต่างรู้จักยกย่องนาง?
143
?ขอบใจมาก...พวกเจ้าไปได้แล้ว?
เสียงเบาแผ่วเลื่อนลอยออกจากร่าง
สามทหารจึงรีบกล่าวทูลลานาง
องค์หญิงพลางโบกมือไล่ออกไป
144
หมิงจูแข็งใจพาร่างขึ้นเกี้ยว
เมื่อเดินเลี้ยวพ้นจากตำหนักใหญ่
หยดน้ำตาที่นองไหลท่วมดวงใจ
บัดนี้ไซร้เปียกปอนแม้แพขนตา
145
/ความเจ้าชู้คงติดอยู่ในสันดาน
รักเราคงหมดลาน...ใช่ไหมหนา
เก่าต้องไปใหม่กว่าเดินเข้ามา
แทนตัวข้าผู้ที่...ไม่สำคัญ/
146
ณ ตอนนี้อวี้ถังอยู่ในตลาด
กำลังกินไม่ขาดปากอย่างสุขสันต์
แวะร้านนี้เข้าร้านโน้นแสนเมามันส์
ร่างกายยิ่งอ้วนตันทุกส่วนไป
147
ทันใดนั้นเหลือบเห็นซาลาเปา
ช่างยวนเย้าแก่สายตาคุณชายไป๋
พลันสืบเท้าก้าวมั่นอย่างย่ามใจ
ซาลาเปาลูกใหญ่ต้องได้กิน
148
แต่แล้วร่างตุ้ยนุ้ยหยุดชะงัก
ซาลาเปาที่รักไส้ลูกชิ้น
กลับถูกมือดีหยิบไปกิน
ทำลายสิ้นอารมณ์สุนทรีย์
149
?เห้ย ซาลาเปามันของข้า
ไอ้ชั่วช้ามาแย่งกันเลยรึนี่??
ชายผู้นั้นจึงเงยหน้าโต้วาที
?แล้วแกมีปัญหาบ้าอะไร??
150
ชายตรงหน้ากลับเป็นท่านพี่สี่
?โอ้ว..ท่านพี่ข้าน้องห้า...จำได้ไหม??
/ไอ้อ้วนนี่รู้จักเราได้อย่างไร
เลอะเทอะใหญ่..หุ่นน้องห้าออกจะดี/
151
?เจ้าคืออวี้ถังจริงๆหรือ??
ร่างกลมทำตาซื่อมองพี่สี่
?แล้วทำไมเจ้าอะ..อวบดูอ้วนพี??
?เพราะมันมีเหตุจำเป็น...แค่ชั่วคราว
152
แต่ข้ายังบอกสาเหตุให้ไม่ได้
หากพูดไป..ใจข้าคงปวดร้าว
เรื่องสั้นสั้นอาจกลายเป็นปัญหายาว
เอิ่ม..ข้าหิวข้าวอีกแล้วล่ะ...แย่จริงจริง?
153
หนูบาดาลมองอวี้ถังอย่างสงสาร
?คืนนี้ไปจัดงานเคล้าผู้หญิง
ค้างกับข้าสักคืนเถอะ...อย่าท้วงติง
มาดำดิ่งอิงสุราสังสรรค์กัน?

[ทูตซ้ายพรรคจรัส]

154
" วันพรุ่งนี้เจ้าคิดทำเช่นไร ?!
จะกลับไปพักโรงเตี๊ยมอีกหรือนี่
หากทางการมาพบเข้าคงไม่ดี "
" แล้วพี่สี่มีทางช่วยข้าหรือไง ?! "
155
" วางใจได้พี่สี่เจ้านั้นฉลาด
ข้าสามารถเสกเจ้าเป็นสาวรุ่นใหญ่
ด้วยวิชาแปลงโฉมร้อยใบหน้าไง
ปลอมเป็นพี่อวี้หลันมั้ยพิมพ์เดียวกัน "
156
" จริงด้วยสิ...ข้าไม่เคยนึกมาก่อน
อรชรแฝดผู้พี่หุ่นอวบอั๋น
หากแสร้งบอกน้องหญิงว่าข้าตั้งครรภ์
ปัญหาเรื่องท้องโตนั้นพลันหมดไป "
157
" ที่ต้องทำก็คือเสริมหน้าอกเจ้า
ให้คัพ E สองเต้าเกิดขึ้นใหม่
ยามแต่งองค์ทรงเครื่องจงจำไว้
ยัดสองแผ่นนี่เข้าไปในยกทรง "
158
" ของสิ่งนั้นคืออะไรหรือพี่สี่ ?! "
" อ๋อ item อิสตรีช่วยเสริมส่ง
ให้เนินอกของพวกนางน่าใหลหลง
ชื่อโดยตรงมันก็คือ ซิ ลิ โ ค น "
159
" จะปลอมได้เนียนแค่ไหนอยู่ที่เจ้า
หากยังเฝ้าใช้ท่าร่างที่ผาดโผน
หลุดนิสัยเดิมละก็เจ้าอาจโดน..."
"...ไอติมโคนของพี่สี่รับเอาไป "
160
" นี่มันใช่เวลากินไหมน้องห้า !!
ตรูจะบ้าอุตส่าห์ช่วยคิดแผนให้ "
" ก็กระเพาะมันเรียกร้องข้าจนใจ
เดี๋ยวหม้อไฟ MK จะตามมา "
161
" สรุปคือเจ้าห้ามหลุดนิสัยเก่า
คำพูดเจ้าต้องลงท้ายด้วยคะขา
ดัดจริตมันทุกถ้อยทุกวาจา
คิดซะว่าเจ้าเป็นตุ๊ดก็แล้วกัน "
162
อวี้ถังพลันสำลักไอติมพรวด
" ข้าชักปวดขมับแล้ว...ไม่นึกฝัน
หนูขนทองสุดหล่อต้องกลายพันธุ์... "
" กองไว้นั่นสมญานามที่ค้ำคอ "
163
" ไหนเจ้าลองทดสอบบทดูหน่อยซิ "
" คริคริคริ...ได๋คร่าตามคำขอ
พี่สี่คะหากไม่รังเกียจละก็
น้องอวี้หลันจะรอท่านเปิดซิง "
164
พลันเอื้อมมือไปลูบไล้ร่างอีกฝ่าย
" อกผึ่งผายแบบนี้แหละถูกใจยิ่ง "
ก่อนลากนิ้วผ่านสะดือหยุดอ้อยอิ่ง
ทำเจียงผิงสะดุ้งโหยงขึ้นทันใด
165
" ข้าไม่ได้คิดหมายจะให้เจ้า
เลียนแบบเหล่าคณิกาเยี่ยงหอไหน
แค่เรียบร้อยตามฉบับสาวทั่วไป
จะบ้าตาย !!...น้องห้าไยช่างโง่งม "
166
" เอาล่ะตอนนี้มาถึง course สุดท้าย
เวลาเดินจงกรีดกรายพอเหมาะสม
สะโพกควรส่ายไหวพอน่าภิรมย์
ยามเจ้าก้มอย่าโชว์หวิวมากเกินไป "
167
" มีโฟร์โมสต์เอาไว้โชว์มิถูกหรือ ?! "
" ไอ้น้องบื้อข้ากลัวนมปลอมเจ้าไหล
หากถูกนางจับพิรุธได้เมื่อไร
อย่าลาก I ไปเกี่ยวด้วยก็แล้วกัน "
168
" ว่าแต่ข้าก็ยังไม่เข้าใจ
เจ้าทำไมต้องปกปิดถึงเพียงนั้น
ใช่ว่านางจะตัดขาดความสัมพันธ์
เพราะหุ่นชายคนรักมันอ้วนลงพุง "
169
ครั้นได้ยินถ้อยวจีแสลงหู
พลันพูดขู่ทั้งที่ปากยังคาบกุ้ง
" ข้าขอเตือนห้ามพี่สี่เอ่ยถึงพุง
หรือทักเรื่องข้าท้องตุงก็ห้ามทำ !! "
170
" มิเช่นนั้นพี่จะเป็นคนสุดท้าย
ที่จะได้เห็นน้องชายโหดระห่ำ
ชำแหละเนื้อหนูบาดาลเอามายำ
ขอเตือนซ้ำ...ข้าทำจริงดั่งวาจา !! "
171
" เชิญน้องห้ารับประทานให้สบาย
ข้าขอบายชิ่งนอนหลับก่อนดีกว่า "
~เจ้าจะมีความลับใดปิดบังข้า
ในไม่ช้าเดี๋ยวก็เปิดเผยอยู่ดี~
172
อวี้ถังพลันเอนกายลงนอนแผ่หลา
~ชีวิตข้าทำไมต้องเจอแบบนี้
เห็นตัวเองในกระจกเงาทุกที
มัน ugly สุดจะหาคำบรรยาย~
173
~ดูท่าต้องโละป้ายทิ้งเสียแล้ว
ข้ามิแคล้วร่ายกระบี่ยังไม่ได้
แค่กระบวนเดียวถึงกับตาพร่าลาย
แบกพุงนี่สู้เหล่าร้าย...ตายแน่ตรู~
174
" โอ๊ยข้าเจ็บ...พี่สี่ทำอะไร ?! "
" ลอกหน้าไงอุตส่าห์เลือกใช้แบรนด์หรู  
เดี๋ยวจะลงโลชั่นให้กระชับรู
ใบหน้าเจ้าจะได้ดูเปล่งประกาย "
175
" ที่เหลือแค่สวมชุดคลุมท้องนั่น "
อวี้ถังพลันขมวดคิ้ว " ทำไม่ได้
จะให้ข้าใส่กระโปรงจีบระบาย
ตลกร้ายแล้วพี่สี่ข้าไม่ทำ !! "
176
" เจ้ากันคิ้วแต่งหน้าเซทผมแล้ว
ยังมิแคล้วต้องให้ข้าเอ่ยซ้ำ
หรือจะปล่อยพุงกะทิออกมานำ
หากนางจำเจ้าได้จะว่าไง ?! "
177
" อุ๊บ...เผลอหลุดคำแสลงหูน้องห้า "
" เมื่อคืนข้าเตือนอะไรจำได้ไหม
อยากถูกหั่นเป็นศพหมกซีเมนต์มั้ย
หากพี่หลุดอีกเมื่อไหร่...เตรียมตัวตาย !! "
178
" ยิ่งหงุดหงิดมื้อเช้ากินไม่อิ่ม
ไม่ทันลิ้มรสหมูย่างสามสหาย
ก็ต้องแบกพุงพลุ้ยเดินอุ้ยอ้าย
มานั่งให้พี่ชาย...ปู้ยี่ปู้ยำ "
179
อวี้ถังพลันตัดสินใจสวมชุดคลุม
เดินดุ่มดุ่ม...เจียงผิงเห็นแล้วขำ
" เป็นพี่สี่เองนะให้ข้าทำ
ยังมีหน้าหัวเราะซ้ำ...อายนะตัว "
180
" นี่น้องห้าวิญญาณตุ๊ดสิงหรือไง
ใส่ชุดนั่นไม่ทันไรไหงเจ้ารั่ว ?! "
" แค่ซักซ้อมท่าทางเพื่อความชัวร์ "
" แต่ข้ากลัวนางเห็นแล้วจะลี้ไกล "
181
" ถึงหน้าเจ้ากับอวี้หลันจะเหมือนกัน
แต่ความสูงดูแล้วมันไม่เคียงใกล้
ยิ่งนางรำร่างบอบบางแถมพลิ้วไหว
อย่างเจ้ามันนับว่าไซส์ กระเทยควาย !! "
182
" พี่สี่ท่านจะล้อข้าอีกนานไหม
หากไม่รีบเดินทางไปเดี๋ยวจะสาย "
" ก็ตัวเจ้าเองนั่นแหละที่วุ่นวาย
เห็นแผงลอยเป็นไม่ได้ต้องแวะกิน "

[รอยทราย]

183
ไป๋อวี้ถังค้างแรมที่โรงเตี๊ยม
เพื่อตระเตรียมแผนการกลับไปบ้าน
อีกด้านหนึ่งหมิงจูโฉมสะคราญ
รอคนรักอยู่หน้าลานตำหนักใน
184
?องค์หญิงเพคะ...น้ำค้างแรง
พระองค์แกล้งหม่อมฉันอยู่ใช่ไหม?
หากทรงเจ็บไข้ในคราใด
ศีรษะไซร้คงไม่อยู่บนบ่าคอ?
185
หมิงจูทอดถอนใจกลับตำหนัก
/น่าตายนัก!..คนหลายใจไหลตัวพ่อ/
พลันเอนตัวลงบนเตียงด้วยทดท้อ
น้ำตาคลอสองเนตรพริ้มหลับไป
186
ครั้นรุ่งขึ้นไม่เห็นแม้เงาท่านพี่
ความโกรธเพิ่มทวีกระพือไหม้
จนกระทั่งถึงช่วงบ่ายยิ่งร้อนใจ
?จะไปตายคาอกใคร...ก็ช่างมัน!?
187
ไม่นานนักนางกำนัลมารายงาน
เจียงผิงหนูบาดาล..และอวี้หลัน
เดินทางมาขอพบหมิงจูกัน
อ้างว่าพวกเขานั้น...มาทักทาย
188
เมื่อสาวน้อยไปถึงโถงรับรองแขก
รู้สึกแปลกสะดุดใจอยู่ไม่หาย
/ใบหน้าพี่อวี้หลันแสนละม้าย
ดูคลึงคล้ายอวี้ถัง...พ่อตัวดี!/
189
?คารวะพี่เจียงผิง,พี่อวี้หลัน
ไม่นึกฝันว่าจะพบกับพวกพี่
หมิงจูเป็นสะใภ้ที่ไม่ดี
จนป่านนี้ยังไม่เคยไปพบกัน?
190
?ช่างเถอะ...น้องสะใภ้ที่น่ารัก
ขอยลพักตร์ให้ชื่นใจได้ไหมนั่น??
อวี้หลันขยับร่างมาเร็วพลัน
ด้วยหมายมั่นอยากหอมแก้มภรรยา
191
แต่แล้วเมื่อโน้มตัวเข้าไปใกล้
ดันติดพุงกลมใหญ่ยื่นขวางหน้า
ขยับซ้ายขยับขวา...หาแก้วตา
พลันหน้าชาเมื่อเห็นนางจ้องมองพุง
192
?อวี้หลันตั้งครรภ์อยู่น่ะหมิงจู?
?อ้อ..หน้าท้องจึงดูใหญ่ราวยัดถุง?
หนูบาดาลกล่าวแก้เรื่องท้องตุง
ปัญหายุ่งก็ผ่านไปในแผนการ
193
?พวกพี่พักที่นี่เถิดนะคะ
รอพบปะพี่อวี้ถังกลับมาบ้าน
เพราะเขาคงมาถึงในไม่นาน?
โฉมสะคราญชักชวนอย่างจริงใจ
194
?ให้พี่อวี้หลันนอนกับข้า?
สาวน้อยยิ้มขยิบตาส่งไปให้
อวี้หลันปราดมากอดยอดดวงใจ
แถมซุกไซร้เรือนผมนุ่มอันคุ้นเคย
195
?อะแฮ่มๆ...ข้าจะไปทำธุระ
คงกลับมาทันพบปะเจ้าหน้าเห่ย
พวกเจ้าก็...อยู่กันไปสองทรามเชย?
หนูบาดาลเอื้อนเอ่ยแล้วจากไป
196
เหลือเพียงสองสาวในห้องโถง
คนขี้โกงกำลังเพลินยืนซุกไซร้
ทั้งกอดหอมหมิงจูยอดหทัย
แนบหน้าท้องชิดใกล้เบียดร่างบาง
197
?กรี๊ดดด...พี่อวี้หลันโปรดระวังเด็กในครรภ์
เราใกล้กันมากไปแล้ว...ระวังบ้าง
เด็กในท้องอาจอึดอัดในท่าทาง
แล้วอีกอย่างจะกอดหอมข้าทำไม??
198
?แหมๆๆ..ก็หมิงจูร่างหอมกรุ่น
แถมเนื้ออุ่นข้าก็ยิ่งอยากอยู่ใกล้
เอาน่า..คนท้องไส้โปรดเข้าใจ
ถ้าไม่ว่าอะไร...ขอกอดที?
199
เมื่อสองสาวทานมื้อเย็นที่หลังสวน
มีไก่รวนน้ำมันงาและสุกี้
อีกผัดผักรวมมิตรรสชาติดี
สาวอ้วนพีพุ้ยข้าวสวยไม่หยุดมือ
200
?กำลังท้องกำลังไส้กินให้เยอะ
เม็ดข้าวเปรอะตรงแก้มซ้าย...ไม่รู้หรือ?
มือบางพลางเอื้อมเช็ดอย่างใสซื่อ
กิริยาโหมกระพือไฟรัญจวน
201
อวี้หลันตัวปลอมกลั้นหายใจ
แทบต้านทานไม่ไหวแสนปั่นป่วน
?ข้าอิ่มแล้ว...ไปนอนกันแม่เนื้อนวล!?
พูดแล้วพาร่างอ้วนลุกนำไป
202
อวี้หลันตบเตียงเชิงคำสั่ง
ให้สาวน้อยมานั่งอยู่ใกล้ใกล้
หมิงจูคนดีก็ตามใจ
/คนกำลังท้องไส้...ควรผ่อนตาม/
203
ทันใดนั้นอวี้หลันเริ่มถอดเสื้อผ้า
แถมปรายตากลืนกินอย่างหื่นห่าม
สาวน้อยนั่งนิ่งไม่รู้ความ
สถานกามเร้าเร่งสะท้านใจ
204
?พี่อวี้หลันกินอิ่มๆ คงจะร้อน?
อรชรเอาน้ำเย็นสาดเพลิงไหม้
อวี้หลันตัวปลอมพลันหมดไฟ
พลันหยุดใช้สองมือทึ้งอาภรณ์
205
?มามะ...เดี๋ยวข้าช่วยถอดออกให้
พี่จะได้สบายตัวคลายความร้อน?
เมื่อช่วยถอดเหลือเอี๊ยมบางผ้าสีอ่อน
อรชรจึงล้มตัวนอนหลับไป

โอ้โห ยาวจังเลย ข้าเลียนแบบท่านพี่ได้แล้ว อิอิ