หัวข้อ: กลอนบทละคร เรื่อง คู่กัดสะท้านภพ ตอน ซานต้าจำเป็น

[ทูตซ้ายพรรคจรัส]

66
" นี่น้องหญิงข้าชักจะเหลืออด
จะประชดเรื่องกินถึงเมื่อไหร่ ?!
มารยาทผู้ดีก็สอนไว้
ระหว่างรับประทานให้สำรวมตัว "
67
" กินให้เงียบที่สุดทำได้ไหม
เคี้ยวข้าวไปยังอุตส่าห์เบรคแซวผัว
จะบอกให้ถึงข้าฟาดกับหมดครัว
It's not your business จงเข้าใจ !! "
68
พูดจบพลันกระแทกชามลงอย่างแรง
เสร็จแล้วแสร้งโมโหเป็นการใหญ่
ก่อนสะบัดก้นกลับห้องนอนไป
หมิงเอ๋อร์ไซร้นั่งตาปริบค้างตะลึง  
69
" ท่านพี่ไป๋ไยเปลี่ยนไปมากเพียงนี้
ตอบข้ามาแต่ละทีทำเอาอึ้ง
ข้าอุตส่าห์ห่วงใยทั้งพรั่นพรึง
กลัวพี่ถึงคราวเคราะห์เป็นโรคภัย "
70
ฝ่ายอวี้ถังนั่งเครียดเรื่องเมื่อครู่
เม้งโฉมตรูจนนางน้ำตาไหล
ถึงไม่เห็นภาพนั้นแต่ตนไซร้
มีหรือที่ไม่รู้ใจภรรยา
71
พลันก้มลงไปมองหน้าท้องตน
" เรื่องให้ทนพุงป่องยังพอว่า
แต่ให้กินล้น limit เกินอัตรา
ตาแก่บ้า ในสัญญามันไม่มี !! "
72
ทันใดนั้นร่างบางเดินเข้ามา
อวี้ถังแสร้งหลับตากรนครอกฟี้
พลันล้มตัวนอนข้างเขาทันที
กระซิบถาม " ท่านพี่โกรธหรือไร ?! "
73
อีกฝ่ายแสร้งละเมอ..." อืม ไม่โกรธ "
~แต่หิวโคตรน้ำย่อยทำงานใหญ่~
" ข้าลืมมันหมดแล้วอย่าใส่ใจ
ดึกแล้วไซร้นอนซะนะคนดี "
74
ครั้นร่างบางผลอยหลับอย่างเคลิบเคลิ้ม
อวี้ถังเริ่มหยัดกายเตรียมจะหนี
ปัญหาคือตนเองนอนผิดที่
ขยับลุกแต่ละทีระทึกใจ
75
~ก่อนนั้นหุ่นมัน smart เลยคล่องตัว
ใช้วิชาหนีได้ชัวร์แถมพลิ้วไหว
มายามนี้ติดพุงอนาถใจ
ทำยังไงน้องหญิงก็รู้อยู่ดี~
76
พลันพลิกตัวคร่อมนางกระซิบว่า
" ไปห้องน้ำเดี๋ยวมานะยาหยี "
เดินไม่ทันจะพ้นประตูที
ท้องเจ้ากรรมนะสิร้องซะดัง
77
ส่งเสียง จ๊อก !! ลั่นห้องไม่ไว้หน้า
หมิงเอ๋อร์พลันตื่นมา " ถ้าทีหลัง
ท่านพี่หิวก็อย่าดันทุรัง
บอกอิ่มทั้งที่ยังอยากจะกิน "
78
" ใครว่าข้าหิวกันไม่ซักหน่อย
แค่มื้อเย็นไม่อร่อยระคายลิ้น
เลยอยากหากับแกล้มสุรากิน
เสียงเมื่อครู่ที่ได้ยินจงลืมไป "
79
" ตาข้าฝาดหรือเปล่าคะหน้าท้องพี่
มันใหญ่กว่าเมื่อคืนนี้เป็นไหนไหน "
" ปั๊ดโถ่เว่ย แล้วจะทักหาอะไร
เจ้าทำไมชอบทำตัวน่ารำคาญ !! "
80
" ถ้าอยากหาข้ออ้างหย่าบอกกันได้
ข้าไม่ mind แถมพร้อมจะเขียนสาส์น
สินสมรสข้าก็ไม่ต้องการ
จะยึดบ้านหลังนี้ก็เอาไป !! "
81
พูดจบพลันก้าวออกนอกประตู
ก่อนปิดโครมใส่โฉมตรูดังปังใหญ่
หมิงเอ๋อร์พลันหลั่งน้ำตาที่กลั้นไว้
" ท่านพี่ไป๋เอ่ยคำว่า ห ย่ า กับเรา "
82
ฝ่ายอวี้ถังก็ไม่ได้จากไปไหน
เอนพิงกรอบประตูไซร้นั่งกอดเข่า
คำสาบานคราวิวาห์ตามเป็นเงา
~ว่าสองเราไม่มีทางแยกจากกัน~
83
~ตราบชั่วฟ้าสิ้นดินสลาย
จะอยู่เคียงข้างกายมิแปรผัน
อุปสรรคมากเพียงใดพร้อมฝ่าฟัน
แต่ข้าเองกลับสะบั้นสัญญาใจ~
84
~เมื่อไหร่ฝันร้ายนี้จะจบลง
หรือต้องปลงให้นางไปมีใหม่
หากแสร้งหลบหนีหน้าทุกวันไซร้
นางคงลืมข้าไปจากใจเอง~
85
เสียงดัง จ๊ อ ก ร้องท้วงมาอีกครา
ทำให้เขาต้องหาทางรีบเร่ง
ยัดข้าวปลาใส่กระเพาะจนตัวเอง
เผลอทำจานแตก เ พ ล้ ง..." ซวยแล้วไง "
86
พลันพลิ้วกายขึ้นเสาเตรียมจะหลบ
แต่กลับพบตนเองเหาะไม่ไหว
~โชคดีทันคว้าหลักก่อนร่วงไป
ไม่งั้นไซร้ก้นจ้ำเบ้าน่าอับอาย~
87
~ภาวนาอย่ามีใครมาพบเข้า~
พลันเห็นเงาร่างบาง " ซวยฉิ_หาย "
~เอาล่ะสินิ้วมือมันเริ่มคลาย~
กัดฟันป่ายฉุดร่างตนพ้นขึ้นมา
88
ในยามนี้หนูขนทองเข้าตาจน
ต้องหลบคนซ่อนร่างพลางเปรยว่า
" ไม่นึกเลยข้าต้องหลับบนขื่อคา
แต่น้องยากลับได้นอนเตียงสบาย "
89
" มิสู้พรุ่งนี้เช้าเช่าโรงเตี๊ยม
หลบหน้าเรียมพักผ่อนพอตอนสาย
จะกินดื่มกี่ชามมันก็ง่าย
แถมไม่มี ยั ย ตั ว ร้ า ย ทักเรื่องพุง "

[รอยทราย]

90
รุ่งเช้าตำหนักน้อยดูเงียบเหงา
หมิงจูนั่งเศร้าบนเตียงใหญ่
เหลียวมองรอบกายมิเห็นใคร
ผ้าห่มไหมเย็นเฉียบอยู่ข้างกาย
91
/ท่านพี่ได้มานอนหรือเปล่านี่
แซวแค่นี้...ทำโวยใส่เสียใจหาย
เรื่องลงพุงปกติในเพศชาย
จะวุ่นวายงอนสะบัดไปทำไม?/
92
สาวน้อยหงุดหงิดร้อนใจนัก
/คำว่ารักของข้ามันยิ่งใหญ่
แม้ท่านพี่จะอวบอ้วนมากเท่าใด
ไม่สำคัญตรงไหนเลยนี่นา!/
93
หมิงจูตัดพ้ออย่างห่อเหี่ยว
ด้วยเจอฤทธิ์ฉุนเฉียวจากชายบ้า
อีกต้องไปเข้าเฝ้าหวางอาหม่า
จำลากขาขึ้นเกี้ยว...ละเหี่ยใจ
94
"กราบถวายบังคม...เสด็จพ่อ"
ร่างบางย่อตัวก้มคำนับไหว้
?เขยสุดแสบ...ไม่ได้มาหรืออย่างไร??
?ทะ..ท่านพี่ไม่สบายเลยมิมา...?
95
ฮ่องเต้สังเกตเห็นรอยพิรุธ
ที่สาวน้อยเผลอหลุดทางสีหน้า
ความหมองใจยังคุกรุ่นในแววตา
?บอกพ่อมา...มีเรื่องอันใดกัน!?
96
?มะ..ไม่มีเรื่องใดใดเกิดขึ้นเลย?
หมิงจูเอ่ยวาจาเสียงเครือสั่น
?อย่าให้พ่อต้องสืบเองก็แล้วกัน
มิเช่นนั้นโทษฑัณฑ์เพิ่มเท่าตัว?
97
?เรียนท่านพ่อ...เป็นข้าเองที่คิดมาก
ท่านมิควรลำบากเรื่องมั่วซั่ว?
?เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยอย่าขลาดกลัว
หนูกะจั๊วะมันทำเรื่องอะไร!?
98
สาวน้อยถูกบีบบังคับจับให้พูด
มิอาจรูดซิปปากปกปิดได้
?เรียนท่านพ่อฟังแล้วอย่าได้โกรธไป
มันช่างไร้สาระในประเด็น
99
เมื่อวานซืนได้จดหมายจากหานชิง
เล่าบางสิ่งที่ฟังแล้วน่าตื่นเต้น
แต่ท่านพี่กลับตั้งมั่นไม่โอนเอน
ไม่ให้เล่นตามพี่ชิงแนะนำมา
100
คิดจะแย่งคุ้กกี้ถั่วไปปาทิ้ง
ใจร้ายจริงเขาว่าเหม็นแทบเป็นบ้า
อารมณ์เหวี่ยงขึ้นลงแล้วดุด่า
ใช้วาจาทำร้ายใจอยู่หลายที
101
เมื่อคืนคงไม่ได้กลับมานอน
มิรู้อ้อนโฉมสะคราญ..คนไหนนี่
แต่งงานกันยังไม่ทันจะถึงปี
ก็เร่งรี่เอ่ยเรื่องหย่าให้ช้ำทรวง?
102
เห็นสายน้ำคลอหน่วยในดวงตา
มองลูกยาสาวน้อยแสนห่วงหวง
?ต้องเรียกตัวมาไต่สวนเรื่องทั้งปวง
ท่านข้าหลวง! เตรียมออกราชโองการ
103
สั่งให้เจ้าหนูบ้ามาเข้าเฝ้า
เอาม้าเร็วของเราไปส่งสาส์น
หากมันไม่ยอมมาหรือทัดทาน
ก็จับมันลากประจานมาได้เลย!?

[ทูตซ้ายพรรคจรัส]

104
บ่ายนั้นไป๋อวี้ถังหนูขนทอง
แบกหน้าท้องลงมาสั่งเสี่ยวเอ้อร์ว่า
" ข้าจะเหมาติ๋มซำแกล้มสุรา
ไล่ลูกค้า ปิดทำการเลยครึ่งวัน !! "
105
หลังจากนั้นจึงพาเอาร่างอุ้ยอ้าย
ไปทรุดกายตรงเก้าอี้ยัดนุ่นนั้น
คว้าตะเกียบบนโต๊ะมาถือพลัน
ก่อนจิบชาดอกโบตั๋นเตรียมล้างคอ
106
ไม่นานนักติ๋มซำมาหลายสิบเข่ง
ชายหนุ่มเร่ง speed กินไม่ย่นย่อ
ฟาดทีเดียวเรียบวุธมิรั้งรอ
" เดี๋ยวข้าขออีกเรื่อยเรื่อยรีบจัดมา !! "
107
ระหว่างรออาหารทยอยเสร็จ
พลันคีบเป็ดน้ำแดงอย่างเชื่องช้า
ใส่ปากเคี้ยวตุ้ยตุ้ยฆ่าเวลา
ซดเหมาไถอีกหนึ่งกาเพิ่มพลัง
108
ทันใดนั้นเงาสามสายพุ่งเข้ามา
สกัดหน้าพร้อมโอบล้อมด้านหลัง
" เราไม่อยากทำร้ายเจ้าจงเชื่อฟัง
ยอมให้จับตัวกลับวังแต่โดยดี !! "
109
" เรื่องอะไรข้าจะถูกจับให้โง่ !! "
ชายหนุ่มเริ่มมีน้ำโห...คว้ากระบี่
" บังอาจขัดเวลากินข้าคนนี้
พวกเจ้ามันรนหาที่สมควรตาย !! "
110
มือเรียวพลันตวัดร่ายเพลงกระบี่
แผ่รังสีดุดันข่มอีกฝ่าย
อีกมือจุดระเบิดควันอำพรางกาย
ก่อนพาร่างอ้วนอุ้ยอ้ายหนีออกมา
111
" หอบแฮกแฮก อยู่ก็ตายเรื่องอะไร
ข้าหาใช่จะพาซื่อมิรู้สา
เป็นเมื่อก่อนสามรุมหนึ่งยังพอว่า
ยามนี้หนา one b y one ยังหนักใจ "
112
วิ่งหนีพลางนัยน์ตาคมเหลือบไปเห็น
ประกาศจับคนเป็นชักสงสัย
พลันชะลอฝีเท้าเข้าไปใกล้
" คนในภาพดูยังไงก็คล้ายเรา "
113
ใต้ภาพเขียน ~จับได้ให้พันตำลึง~
ชายหนุ่มอึ้ง " หน่อยแน่ฮ่องเต้เฒ่า
ค่าตัวของหนูขนทองผู้หล่อเหลา
ไหงดูมันน้อยนักเล่า ข้าไม่ยอม !! "
114
" นี่พ่อหนุ่มชื่อไป๋อวี้ถังหรือ ?! "
" ใช่ข้าคือ "... " มันจริงด้วยพวกเราล้อม !! "
" เดี๋ยวก่อนเซ่ คนในภาพรูปร่างผอม "
อวี้ถังรีบเอ่ยเกลี้ยกล่อมชาวบ้านพลัน
115
" ดูข้าสิอ้วนลงพุงขนาดนี้
หากว่ามีบุญเกิดมาเป็นหมอนั่น
พวกเจ้าคงจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
แค่คนมันหน้าคล้ายกันอย่าใส่ใจ "
116
~ไม่นึกเลยตัวข้าในยามนี้
เอ่ยนามที่อดีตนั้นเคยยิ่งใหญ่
กับชาวบ้านว่าตนเองคือใคร
ไม่ได้ไซร้...เพราะฮ่องเต้เฒ่าคนเดียว~
117
อวี้ถังพลันเดินคอตกหมดอาลัย
แว่วได้ยินเสียงหวานใสเรียกคนเที่ยว
" โปรโมชั่นดีเยี่ยงนี้มีคืนเดียว
ร้อยตำลึงแข่งกันเกี้ยวบุปผางาม !! "
118
~ยามนี้ข้ากลับโรงเตี๊ยมไม่ได้แล้ว
คงมิแคล้วจ่ายเงินชมความหวิวหวาม
หากชนะการแข่งขันเกี้ยวนงราม
คงได้นางกล่อมตนข้ามพ้นราตรี~
119
~ถึงหุ่นข้าจะลงพุงไปซักหน่อย
แต่เรื่องถ้อยคารมเกี้ยวมารศรี
ไม่เป็นรองผู้ใดในปฐพี
ก็คนมัน born to be กว่าใครใคร~
120
ได้เวลาการแข่งขัน ณ บัดนาว
แว่วเสียงสาวหนึ่งนางกังวานใส
ม่านไข่มุกเปิดออกในทันใด  
" ข้าน้อยไซร้มีนามว่าหลี่ปิงปิง "
121
" เป็นรางวัลแด่ท่านค่ำคืนนี้
ขอเชิญชายชาตรีผู้ใจสิงห์
ร่ายวจีแข่งกันอย่าประวิง
หากว่ากริ่งดังจะปรับ foul ทุกคน "
122
" ไยสาวงามนางนี้ชื่อคุ้นหู "
พลันพิศดูหัวใจแทบร่วงหล่น
~เอาล่ะสิงานเข้าหนีไม่พ้น
น้องหน้ามนกิ๊กเก่าคราเยาว์วัย~
123
สองเท้าพลันถอยหลังเตรียมชิ่งหนี
" ไป๋อวี้ถังพ่อตัวดีจะไปไหน ?!
เอ้าเร็วเข้ารีบจับกุมตัวเขาไว้ !!
รู้หรือไม่ข้าตามหาท่านตั้งนาน "
124
อวี้ถังพลันถูกจับมัดมือมัดเท้า
" ท่านมอมเหล้าตัวข้าหลังอาหาร
ทิ้งให้เหน็บหนาวในหอสำราญ
บัญชีนี้จะจัดการเคลียร์ยังไง ?! "
125
" ใครใช้เจ้าคอยตามตื้อข้าอยู่นั่น
เราจบกันตั้งแต่เจ้าไปมีใหม่
คิดว่าคนอย่างข้าเป็นอะไร
พอถูกทิ้งแจ้นมาให้ข้าช่วยดาม !! "
126
ร่างบางเริ่มขยี้เท้าอย่างโมโห
พลันเหลือบเห็นท้องที่โตจึงเอ่ยถาม
" หลายปีนี้ไยท่านสวาปาม
ตะกละตะกลามจนพุงพลุ้ยขึ้นมา ?! "
127
" จะสะสางบัญชีก็ทำไป
เรื่องอะไรมายุ่งกับพุงข้า ?! "
" ข้ารักท่านหาใช่เพียงหน้าตา "
" นี่ยัยบ้ามาลูบพุงข้าทำไม ?! "
128
" เสียวหรือคะถ้างั้นจัดให้หนัก
แล้วของรักของหวงท่านอยู่ไหน ?!
อุ๊ยต๊ายหดเหลือแค่นี้ได้ยังไง !!
จับแล้วไซร้นึกว่าหนอนในใบชา "
129
อวี้ถังพลันจุกในอกแทบกระอัก
" ข้าขอร้องอย่าทักได้มั้ยหา !! "
" อะไรกันหนูขนทองผู้ปรีชา
ยอมลดตัวอ้อนวอนข้าน่าขันจริง "
130
" ตาแก่บ้า !! " ชายหนุ่มแผดเสียงลั่น
" สุดอัดอั้นแล้วเฟ่ยกับทุกสิ่ง
หากพบเจอเจ้าเมื่อไหร่จะฆ่าทิ้ง
ส่งผีสาวจาก the ring ไปบีบคอ !! "
131
" ไป๋อวี้ถังนี่ท่านเป็นอะไร ?!
แหกปากไซร้รบกวนคนในหอ ฯ
ดูสิเนี่ยเส้นเอ็นข้างลำคอ
ปูดจนท่อลำเลียงเลือดเห็นชัดเจน "
132
" รีบปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ได้ยินไหม
ปิงปิงไซร้ข้าไม่ได้ล้อเจ้าเล่น
หากข้าคลายมัดออกได้เจ้าจะเห็น
คราบตอนเป็นปีศาจร้าย...จงตรองดู !! "
133
" ใจคอท่านทำร้ายข้าลงหรือไง ?! "
ร่างบางไซร้พลันกระซิบชิดริมหู
พลางยั่วเย้าแก่นกายเขาจนชันชู
" ยามนี้สู้ข้าได้หรือไงกัน ?! "
134
ชายหนุ่มพลันสะกดกลั้นอารมณ์หวิว
โชคยังดีที่ความหิวในยามนั้น
พุ่งมาเบรคราคะร้อนไว้ได้ทัน
" ท่านนี่มันช่างไม่รู้จักของดี !! "
135
" เสียงท้องท่านทำข้าหมดอารมณ์ร่วม
จงรีบหิ้วร่างอ้วนท้วมชายผู้นี้
เอาไปขังในห้องใต้ดินที !! "
" Baby please, set me free นะทรามวัย "
136
อวี้ถังเอ่ยเสียงแหบพร่าเจือเซ็กซี่
บดขยี้ใจนารีจนหลงใหล
" ท่านขอมามีหรือข้าไม่ทำให้ "
ร่างบางไซร้ช่วยแก้มัดเขาทันที