196
อวี้ถังกลับตำหนักพร้อมคัมภีร์
best seller เล่มนี้สี่ปีซ้อน
พลันรุกไล่ถามไถ่อรชร
"หวางอาหม่าเข้านอนตอนกี่โมง?"
197
"คิดว่าทานมื้อเย็นเสร็จค่อยไป
เข้าเฝ้าไซร้สักหน่อยยามคนโล่ง"
เอ่ยถามพลางเหยียดยิ้มคล้ายตัวโกง
"ท้องพระโรงมีทหารสักกี่นาย?"
198
"ร่วมยี่สิบ..เอ๊ะข้าชักสงสัย
ท่านพี่ไยจึงอยากรู้?".."บอกก็ได้
นับตั้งแต่เข้าวังมาเมื่อปีกลาย
ข้าคลับคล้ายทำไม่ดีกับพ่อตา"
199
"แหกกฏวัง..หนีถวายพระพรเช้า
นับคร่าว ๆ โทษทัณฑ์สิบกระทงกว่า
ครานี้จึงอยากไปง้อขอขมา
ด้วยตำราเทพหมากรุกเกมส์ออนไลน์"
200
พลันพุ้ยข้าวคีบกับอย่างไวว่อง
จนอิ่มท้องจึงเร่งไปยังที่หมาย
~ไยท่านพี่ยามนี้ดูแฝงมาดร้าย
ตอนยิ้มพรายคล้ายปีศาจน่าหวาดกลัว
201
ผิดวิสัยตัวเขาที่เคยเป็น
หรือท่านพี่เร้นอุบายซ่อนแผนชั่ว
ตามไปดูเลยดีกว่าเพื่อความชัวร์
หากเรื่องที่ข้ากลัว..จริงขึ้นมา~
202
~ไม่นะไม่!~..สาวน้อยพลันส่ายหัว
~เจ้าอย่ามัวหลงผิดประเมินค่า
ความรักของท่านพี่ที่ให้มา
เป็นมายาส่วนหนึ่งในแผนการ
203
ละ..ลอบปลงพระชนม์เสด็จพ่อ
หากเป็นจริงข้าขอไปสังหาร
คนปลิ้นปล้อนไร้หัวใจให้แหลกราญ
อีกไม่นานคงจะได้ทราบความจริง~
204
ครั้นองค์หญิงไปถึงหน้าประตู
แอบเจาะรูพลันเห็น..ร่างเย่อหยิ่ง
เตะทหารเวรยามลงไปกลิ้ง
"มะไม่จริง!"..หมิงจูเข่าอ่อนพลัน
205
"ฮ่องเต้เฒ่า! รีบมอบตราหยกให้ข้า
เลิกลีลาหากมือไม้ข้าเกิดสั่น
เผลอหักคอเจ้าขึ้นมาอย่าว่ากัน"
"ไม่มีวันเรื่องอะไรเจิ้นจะยอม!"
206
หมิงจูพลันฉุกคิดวิธีได้
นางจะเสี่ยงอันตรายเข้าเกลี้ยกล่อม
มารร้ายตนนี้ด้วยการสร้างตราปลอม
เสนอให้มันยอมปล่อยบิดา
207
สาวน้อยพลันผลักประตูปราดเข้าไป
เห็นภาพท่านพี่ไป๋คล้ายคนบ้า
คลุ้มคลั่งพลางบีบคอของบิดา
ใจปวดปร่าแหลกสลาย..จบกันที!
208
"ตรา ฯ อยู่นี่อยากได้เข้ามาเอา
แต่ท่านต้องปล่อยเขา".."กล้าดีนี่!
ตัวโง่งมครานี้เป็นอิสตรี.."
ร่างสูงคลี่ยิ้มกวาดตามองแทะโลม
209
พลันคลายแรงบีบคอฮ่องเต้ออก
พลิ้วกายไปสัพยอกหยอกชมโฉม
ซุกไซร้ซอกคอนางพลางรันโรม
หมิงจูโน้มร่างมารร้ายในคราบคน
210
ลงมาใกล้ชิดกลีบปากปรนเปรอจูบ
ทั้งไล้ลูบวาดลีลาชวนสับสน
บ้างเนิบนาบบ้างยั่วเย้าเคล้าปะปน
ให้ปีศาจสัปดนหลงเคลิ้มไป
211
ก่อนใช้มีดสั้นที่พกติดมา
เสือกแทงร่างตรงหน้า..โลหิตไหล
มารร้ายพลันกุมมือบางที่สั่นไซร้
ดึงมีดออก..ร่างใหญ่ล้มทันที
212
ทางด้านกงซุนเช่อยังวุ่นวาย
จันทรคราสเยี่ยมกรายในคืนที่
อวี้ถังต้องซ้อนแผน.."แย่ละสิ
ไม่พ้นเคราะห์ถูกวิถีมารควบคุม"
213
พลันกางคัมภีร์โบราณอันศักดิ์สิทธิ์
เรียกพระพายหมายพิชิตมันด้วยกลุ่ม
พายุสัญชาติอินเตอร์ให้เร้ารุม
เข้าม้วนคลุมหอบราหูเคลื่อนออกไป
214
ไป๋อวี้ถังสะท้านเฮือก.."นะน้องหญิง
ข้ามึนยิ่ง..ที่นี่มันที่ไหน?
มือของเจ้าไยเปื้อนเลือด?"..เริ่มหวั่นใจ
พลันก้มไปพิศดูหน้าอกตน
215
สลับมองสาวน้อยที่สั่นผวา
แพขนตาเปียกปอนคล้ายต้องฝน
ฝืนหยัดกายจะเดินไปใกล้หน้ามน
แต่มิพ้นเรี่ยวแรงหมดทรุดกลางทาง
216
"นี่น่ะหรือหนูขนทองผู้เก่งกล้า?"
ผังไท่ซือก้าวเข้ามาพูดถากถาง
แถมยังเตะขาอัดท้องน้อยช่วงกลาง
กระแทกร่างอวี้ถัง..จุกเจียนตาย
217
"ข้าไม่น่าหลงเลือกใช้คนผิด"
"ราชครูไยคิดจะปองร้าย
หมายกำจัดสังหารเจิ้นให้ตาย?"
"คำตอบนั้นแสนง่ายดาย..เพื่อบัลลังก์"
218
"ไป๋อวี้ถังเขาเป็นพวกท่านด้วยหรือ?"
"ตาเฒ่าบื้อ..มันแค่โดนยาสั่ง
เพียงเพราะข้าต้องการยืมกำลัง
จึงสะกดมันให้ฟังคำบัญชา
219
ทำทุกอย่างโดยที่ไม่รู้ตัว"
"เจ้าคนชั่วเลวระยำซ้ำต่ำช้า
ใช้คุณไสยใดกับเขา..ตอบข้ามา?"
"ต้องขอบคุณภรรยาผู้แสนดี
220
เพราะเหอเปาใบน้อยขององค์หญิง
ถูกสมุนข้าชิงมาตอนที่
คนรักท่านออกไปอาบน้ำพอดี
ก็เลยใช้จังหวะนี้ใส่ผงยา
221
ผนวกกับก่อนหน้านี่ไป๋อวี้ถัง
เผลอพลาดพลั้งหลงกลสมุนข้า
หลังสลบถูกนักพรตร่ายมนตรา
สรุปว่ามันเป็นเพียงหมากตัวนึง"